เพราะเมื่อวันที่ 7 ก.ค. 2568 สหรัฐฯ ส่งจดหมายอย่างเป็นทางการ เรียกเก็บ “ภาษีนำเข้าสินค้าจากไทย” ที่ 36% หลังจากที่ทีมไทยเจรจากับเขามา 90 วันเต็ม แต่ผลที่ได้...คือ “ภาษีเท่าเดิม” ในขณะที่ประเทศอื่นเจรจาแล้วลดลง เวียดนามจาก 46% เหลือ 20%
อย่างไรก็ตาม...คืนวันที่ 6 ก.ค. 2568 ก่อนที่สหรัฐจะส่งจดหมายตอบกลับแค่ 1 วัน ไทยเพิ่งยื่นข้อเสนอใหม่ไปอีกฉบับ ข้อเสนอที่อาจยังไม่ถูกเปิดอ่าน ข้อเสนอที่อาจเปลี่ยนผลลัพธ์นี้ได้ แต่ตอนนี้...ไม่ว่าจะเพราะเจรจาไม่ทัน หรือเจรจาไม่สำเร็จ

ผลที่ตามมาคือ: SME จะโดนตัดออเดอร์ แรงงานจะโดนเลื่อนกะ...หรือเลิกจ้าง ธุรกิจที่เคยส่งออก...จะถูกแทนที่โดยเวียดนาม มาเลเซีย หรือใครก็ตามที่อเมริกา “ยิ้มให้” มากกว่า นี่ไม่ใช่แค่เศรษฐกิจชะลอตัว แต่มันคือ “อนาคตของคนไทยอีกหลายแสนคน” ที่อาจหลุดจากโอกาสในการทำงาน ทำธุรกิจ หรือแม้แต่การใช้ชีวิตแบบเดิม ๆ เพราะเรากำลังถูกเบียด...ออกจากระบบเศรษฐกิจโลก โดยไม่รู้ตัว

แล้วเราทำอะไรได้? คนทำงานต้องมีแผน B ไม่ใช่แค่หางานใหม่ แต่ต้องรู้ทันว่า โลกกำลังให้รางวัลกับคนที่ “ยืดหยุ่น และเรียนรู้เร็ว” SME…ต้องคิดให้ทันว่า “จะขายที่ไหน” ถ้าอเมริกาไม่รับ พร้อมไหมที่จะเปลี่ยนวิธีทำธุรกิจแบบเดิม ๆ รวมกลุ่มกันเพื่อลดต้นทุนได้ไหม?

หาช่องทางใหม่ ส่งออกแบบใหม่ ได้ไหม? และคนธรรมดา...ต้องหยุดหวังว่าใครจะมาแก้ให้เรา เพราะสิ่งที่ควรสำรอง... ไม่ใช่แค่เงินในบัญชี แต่คือ “ความสามารถในการลุกขึ้นใหม่” ความรู้ใหม่ ทักษะใหม่ ช่องทางรายได้ใหม่ และวิธีคิดใหม่ ที่ไม่รอใคร...มาเปลี่ยนชีวิตให้เรา

สุดท้ายประเทศอาจมีรัฐบาลใหม่ สหรัฐฯ อาจมีข้อเสนอใหม่ แต่ชีวิตคุณไม่มีเวอร์ชันใหม่ให้เริ่มต้นง่าย ๆ 36% นั้นแพง แต่สิ่งที่หายไปจริง ๆ ไม่ใช่แค่ยอดขาย หรือการส่งออก แต่คือ...“โอกาสของคนตัวเล็ก” ที่เคยได้งานจากโรงงานเล็ก ๆ เคยมีรายได้จากการผลิต เคยมีที่ยืนในเศรษฐกิจนี้ แต่ตอนนี้เรากำลังค่อย ๆ ถูกมองข้าม และถูกแทนที่ โดยประเทศที่ “เจรจาเก่งกว่า และทันเกมกว่า”

#วางแผนการเงิน #นักวางแผนการเงิน #CFP #ThaiPFA #การเงินคือเรื่องของชีวิต #CFP #AFPT #IP #IC #cfpthailand

www.thaipfa.co.th